«Πας» εκεί που θέλεις να ξεφύγεις

Όταν οι επιλογές σου είναι λιγοστές δεν μπορείς να κάνεις και πολλά.

Γιατί να κάνεις άλλωστε όταν ξέρεις πως όπου κι αν πας ένα καλό δεν θα ακούσεις;

Από το περίπτερο μέχρι τη δουλειά. Μουρμούρα δίχως τέλος για εκείνα που είχες, για όσα έχασες.

-Θα βγούμε;

- Ναι.

...Και τελικά δεν βγήκατε.
Προορισμός ο καναπές που σε ανέχεται για ακόμη μια φορά σε τρελά κέφια αφού το βράδυ θα περάσει με Star Academy, Survivor και άλλα τέτοια. Σε σημείο να φτιάξεις τα πιτάκια του Ντάνου που δεν τον ήξερες κι από χθες. Ομως, ήθελες δεν ήθελες τον έμαθες.

Και κάπως έτσι μένεις μέσα αλλά το ρίχνεις έξω. «Πας» εκεί που θέλεις να ξεφύγεις.

Αναγκαστική επιλογή; Απλώς κάνεις την επιλογή σου. Γιατί δεν θέλεις πάλι να ακούσεις "για την "κοινωνία που βουλιάζει με έναν λαό παραδομένο στη μοίρα του".

Δεν σε νοιάζει που επιστρατεύτηκαν μέχρι ψυχαναλυτές για να αναλύσουν τον εθισμό στο ρεαλιτοπαίχνιδο με τους μαχητές και τους διάσημους.

Δεν σε ενδιαφέρουν καθόλου οι εκνευριστικές διαφωνίες ανάμεσα σε υποστηρικτές και πολέμιους του κάθε εύπεπτου reality show.

Δίνεις την απάντηση που σου φαίνεται πιο λογική. Οι θεατές διασκεδάζουν και δεν καταλαβαίνεις γιατί πρέπει να απολογηθείς που έχεις "κολλήσει" επειδή σε κάποιους δεν αρέσει.

Χορεύει σε άλλους ρυθμούς το μυαλό σου. Εστω κι έτσι, τη στιγμή που αναρωτιέσαι "τι εποχή θα κάνει αύριο" (κάπου το διάβασες και σ' άρεσε). Σχεδιάζεις μια κοντινή βόλτα, ίσως παραλία.

Αν έχει ήλιο; Κι αν βρέχει; Μάλλον λιακάδα θα έχει. Αλλά ξέρεις κάτι; Πάλι δεν θα βγεις...