Το σχοινί



«Η ιστορία μιλάει για έναν ορειβάτη, ο οποίος θέλησε να ανεβεί το ψηλότερο βουνό. Ξεκίνησε, λοιπόν, την περιπέτεια του μετά από πολλά χρόνια προετοιμασίας. Όμως, επειδή ήθελε τη δόξα μόνο για τον εαυτό του αποφάσισε να σκαρφαλώσει το βουνό μόνος.
Η νύχτα, λοιπόν, έπεσε βαριά και ο άνδρας δεν έβλεπε τίποτα. Όλα ήταν μαύρα. Μηδενική ορατότητα. Το φεγγάρι και τα άστρα είχαν καλυφθεί από σύννεφα. Καθώς ο άνδρας ανέβαινε και απείχε λίγα μόνο μέτρα από την κορυφή του βουνού, γλίστρησε και έπεσε στο κενό με μεγάλη ταχύτητα.

Ο ορειβάτης πού το μόνο πού έβλεπε καθώς έπεφτε ήταν μαύρες κουκίδες, είχε την τρομερή αίσθηση της βαρύτητας να τον τραβά. Συνέχισε να πέφτει… και σε εκείνες τις στιγμές του μεγάλου φόβου ήρθαν στο μυαλό του όλα τα καλά και τα άσχημα επεισόδια της ζωής του. Σκεφτόταν, τώρα, το πόσο κοντά στο θάνατο ήταν, όταν ξαφνικά ένιωσε το σκοινί πού ήταν δεμένο στη μέση του να τον τραβά δυνατά. Το σώμα του ορειβάτη κρεμόταν πλέον στον αέρα. Μόνο το σκοινί τον κρατούσε ζωντανό. .Εκείνη τη στιγμή της αμηχανίας και καμιάς άλλης επιλογής, φώναξε:

- Θεέ μου, βοήθησε με! -

Ξαφνικά, μια βαθειά φωνή προερχόμενη από τον ουρανό απάντησε:

- Τί θέλεις να κάνω;

- Σώσε με, Θεέ μου!

- Αληθινά, νομίζεις ότι μπορώ να σε σώσω;

- Βέβαια, πιστεύω ότι Εσύ μπορείς!

- ΤΟΤΕ, του απαντά ο Θεός , ΚΟΨΕ ΤΟ ΣΧΟΙΝΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΕΜΕΝΟ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΣΟΥ…»।

Στο σημείο αυτό σταμάτησα να διαβάζω και απορημένος σκέφτηκα: -

«Θεέ μου, τί ζητάς από αυτόν τον άνθρωπο; Είναι δυνατόν να του ζητάς να κόψει το σχοινί, το μόνο πράγμα πού τον κρατάει ζωντανό;»

Αλλά, άφησα γρήγορα αυτές τις σκέψεις και έβαλα τον εαυτό μου στη θέση του ορειβάτη. Αλήθεια, ΕΣΥ, τί θα έκανες; Με ανάμεικτα συναισθήματα και σχεδόν βέβαιη για την απάντηση μου, συνεχίζω να διαβάζω: «Η ομάδα διάσωσης, την άλλη μέρα, είπε ότι ένας ορειβάτης βρέθηκε πεθαμένος, παγωμένος και το σώμα του κρεμόταν από ένα σχοινί. Τα χέρια του κρατούσαν σφιχτά το σχοινί ΜΟΝΟ 2 μέτρα πάνω από τη γη…».

Και εσύ; Πόσο κολλημένος είσαι στο σχοινί σου;

Μια σοβαρή ευκαιρία να ψάξουμε βαθιά μέσα μας ποιο σχοινί μας κρατάει από το να ζήσουμε στο έπακρο την ζωή μας… Δεν ξέρω αν είναι αληθινή η όχι η παραπάνω ιστορία. Άλλωστε έχει λίγη σημασία… Ένα όμως γνωρίζω καλά: αυτές τις μέρες όλοι μας θα πρέπει να κόψουμε το δικό μας σχοινί!!! Η ελευθερία μας θέλει σκέψεις και δράσεις πέρα από τις τετριμμένες! Θα χρειαστεί να δούμε τη καθημερινότητά μας με άλλα μάτια και από διαφορετική σκοπιά. Η ανάβαση από την Σπηλιά (βλ. αλληγορία του Σπηλαίου), έχει και μόχθο και θυσίες.
Η ζώνη βολής μας (το σχοινί που απλά μας κρατάει δεμένους και ασφαλείς) είναι επικίνδυνη!!!



Read more: http://enallaktikidrasi.com/2013/12/to-sxoini/#ixzz2nHHzY8tv


Σχόλια